همهگیری بیماری کوید 19 از اواخر سال 2019 تا پایان سال 2021 اکثر جمعیت جهان را در معرض شرایط بیسابقهای قرار داد، مانند اعمال قرنطینه های سرتاسری، خطرات مربوط بهسلامتی و بیماری، انزوای اجتماعی و آسیبهای اقتصادی. این شرایط پیامدهای مهمی در سطوح مختلف داشت و باعث تغییرات عمدهای در
زندگی حرفهای و روزمره افراد شد که دامنه برخی از این تغییرات تا به امروز نیز رسیده است. برای مثال قرنطینه عمومی و الزام فاصلهگذاری اجتماعی منجر به کاهش سطح ارتباطات اجتماعی، کاهش دسترسی به تفریحات عمومی و تغییر محیط کاری و برای برخی کاهش درآمدها شد.از طرف دیگر این همهگیری بهصورت یک وضعیت اضطراری همتراز با بلایای طبیعی و حوادث عظیم انسانی نظیر زلزله، سیل و یا جنگ، در نظر گرفته شد که مانند هر شرایط اضطراری احساسات بهعنوان نیروی محرکه آن عمل میکند و بسیاری از افراد را در سطح عاطفی با احساساتی قوی مانند ترس، نگرانی، استرس، اضطراب و افسردگی درگیر میکند. بسیاری از مطالعات، در زمینههای جغرافیایی مختلف، شواهد تجربی را در حمایت از این طیف عاطفی خاص در
دوران همهگیری کرونا نشان دادند. (Marzana، 2021). گرچه تحولات همهگیر مانند تمام پدیدهها بهطور متفاوتی
تجربه میشود؛ اما معمولاً در ابتدای پیدایش هر بیماری جدید از یکسو به دلیل نبود درمانهای خاص، کارآمد و مؤثر و از سوی دیگر به دلیل زیر سؤال بردن پیدرپی اطلاعات موجود در مورد هر جنبهای از این بیماری، افراد مستعد ابتلا به اختلالهای روانی خواهند بود. در مورد
کرونا، این امر در کنار پیامدهای دیگری که در بالا ذکر شد تأثیری مضاعف و قویتر بر احساسات فردی و جمعی داشت.در ادامه یادداشت سعی میکنم با ذکر مواردی از تجربه شخصی خودم به نقش فضای مجازی در این مطالعات فرهنگ مجازی...
ادامه مطلبما را در سایت مطالعات فرهنگ مجازی دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : cyber-bavali بازدید : 46 تاريخ : شنبه 10 دی 1401 ساعت: 20:23